Op weg naar Sumatra

Op dit moment zit ik in de luchthaven van Jakarta achter een pc mijn belevenissen van vandaag neer te pennen, het is al nodig.... Even wat kaderen, mijn vlucht van afgelopen donderdag is super vlot gegaan. De check-in, security check tot aan de terminal heb ik toen in 15 minuten gedaan. Vandaag wist ik al dat mijn vlucht uitgesteld was met een uur (10.50u vertrek) dus ik ben om 8.00u aan de hostel vertrokken. De heenrit heeft me donderdag 45 minuten gekost dus ik was ruim op tijd, alleen was dat buiten mijn Grab-chauffeur gerekend! Na wat sightseeing rond de luchthaven, werkelijk vanuit elke hoek heb ik ze nu gezien, ben ik uiteindelijk na 1.50u aangekomen, dus rond 9.50u. Ik kwam buiten aan de terminal een dunkin donut tegen dus heb mezelf, na een schaars ontbijt, getrakteerd op 2 donuts. In de veronderstelling dat ik die er tijdens de volgende dagen er wel vanaf wandel. Dus de terminal 1B had ik bereikt, maar ik zag geen vlucht op het bord staan dus ik ging naar de costumer service. De man wist me te vertellen dat ik gewoon mocht aanschuiven en inchecken. De tijd tikte, tikte en tikte... Uiteindelijk om 10.25u was het mijn beurt, dan krijg ik te horen dat mijn vlucht gecancelled is! Ik moet terug naar de costumer service. Daar wacht ik nogmaals enige tijd... en nog wat... en nog wat... Het systeem (als dat er al is) werkt niet zo vlotjes hier. Uiteindelijk is het 11u als het mijn beurt is, na 10 minuten krijg ik een roos papiertje (joepie) en de mededeling dat ik met een andere maatschappij vlieg dus naar een andere terminal moet. Ik pak al mijn spullen nogmaals bij elkaar en wandel naar de volgende terminal. Daar mocht ik direct inchecken, dus opnieuw even wachten... wachten... en wachten... Wanneer het bijna 12u is is het mijn beurt! Ik weet niet wat er schol maar ineens was er een medewerker met mijn roos papier en paspoort weg! Blijkbaar was het dus nog niet in orde. Een kleine 10 minuutjes later kwam hij terug en zag ik eindelijk mijn rugzak verdwijnen op de band, ik mag mee richting Medan! Nog snel door de security check (die echt niets voorsteld in vergelijking met die van Europa of Amerika!) en ik kan naar de rustruimte. Best wel een zalige rustruimte, comfortabele zeteltjes, ruimte en een zeker stilte. Nu is het nog afwachten wanneer mijn vlucht echt vertrekt want ik merk dat er op mijn papier en op het bord nogal zeer verschillende tijden staan... Surprise, surprise...

Zo ik hoop dat ik de komende dagen WIFI en stroom genoeg heb om jullie op de hoogte te houden van mijn avonturen. Ik vermoed van wel, maar you never know op deze plaats!