Een zalige dag!

Wat een zalige dag vandaag! Zo had ik het me voorgesteld… Ik ben begonnen om 10u met mijn rit van de Cameron Highlands naar Kuala Tahan, Taman Negara ofwel nationaal park Negara. Normaal ging de rit 4,5 uur duren, dus met enkele minipauzes inclusief heb ik er 5 uur over gedaan, mooi zo! De weg was prachtig 98% heb ik door natuur gereden. Overal waar ik zag waren enkel en alleen bomen te zien… een streling voor het oog en je gevoel. Die rust, daar heb ik geen woorden voor. De weg lag er super goed bij, vooral de eerste 100km. Lekker breed weinig tot nauwelijks verkeer. En zo afgelegen dat zelfs mijn gps geen bereik meer had! Oeps… net voor een T-splitsing vond mijn gsm gelukkig terug signaal. Maar uiteindelijk heb ik geen paniek gevoeld, dat stadium ben ik al doorheen gegroeid hier. Het enige klote was wel dat mijn radio ook geen signaal vond,  dus ik heb 5uur nauwelijks iets of iemand gehoord. Daarna werd de weg wat smaller en hier en daar zat er een kuil, opletten geblazen dus! Ahja, en dan de borden langs die weg die je voor vanalles en nog wat waarschuwen: nergens staat er ook maar iets in het Engels! Pfff, ik ben veel gewaarschuwd maar weet nog altijd niet voor wat. Buiten die keer met de olifanten en koeien. Ja waarschuwing voor oversteek de olifanten, alsof je dat niet ziet aankomen!? Ik ben wel 3 keer moeten stoppen voor een varaan. De eerste keer vond de wagen achter mij dat niet leuk, maar hé ik ga dat beest niet doodrijden en wie weet wat doet dat met de auto! Een andere keer besliste een kalf om zich om te draaien en de weg over te steken. Een goeie chauffeur zoals mezelf zag dit aankomen en ik kon mooi op tijd stoppen. De lokale taxi-chauffeur die van de andere kant kwam was hier niet op voorbereid. Hij kon niet uitwijken want ik stond aan de andere zijde dus moest hij alles dichtslaan.  Z'n banden zijn sowieso een paar millimeter kwijt, die hangen nu op de weg, en het heeft allemaal niet mogen baten want hij heeft het kalf nog geraakt! Ik vermoed dat hij het beest maar een lichte tik heeft gegeven want het huppelde vrolijk verder, maar het klonk wel als een serieuze boenk. Dit gaf mij wel aan dat ik vooral heel voorzichtig moest blijven verder rijden en mij niet mag laten opjagen door locals die achter me aan hangen.   Dus ik ben veilig en wel aangekomen in een super proper hotel! Mensen zijn vriendelijk, hulpvaardig en ik heb meteen een toer geboekt zodat ik al weet wat te doen. Vanavond ben ik een nachtwandeling gaan  maken en die was super leuk! Ik heb (eindelijk) slangen gezien, een slow lori , sprinkhanen (verschillende soorten), wandelende takken, lichtgevende zwammen, aapjes, vogels, vleermuizen, motten,… allemaal leuke diertjes!!! Voor de wandeling was ik nog wat gaan eten in een “drijvend restaurant”. Langs de oever liggen verschillende eetgelegenheden bereikbaar met een “brugje” (paar planken tegen elkaar geslagen). Dus, ik denk bij mezelf “hier mag je geen schrik hebben”, en ik ga op het brugje.  De moment dat ik met 2 voeten erop sta schuift de brug van de oever af! Net op tijd kan ik terug op de oever springen, dit was zo dichtbij dat ik in het water was gevallen! Op zich is het niet zo erg, alleen mijn kodak en gsm is wel niet waterdicht!! De meisjes die aan tafel zaten waren zeker zo hard verschoten als ikzelf. Ik heb iets lokaal gegeten, zoutzuur stond op de kaart maar eigenlijk was het pokke-pikant!!!! Zo nu ben ik stikop na het autorijden, ronddwalen en de avondwandeling. Morgen staat er een drukke dag op de agenda dus ik ga nu flink mooi slapen.