Indra in the jungle

Na enkele minuten dat we aangekomen zijn in het nationaal park spotten we al enkele oerang-oetangs! Op het eerste zicht is dit heel magisch en er waren enkele kleintjes bij ook! Na 10 minuten hadden we het wel even gehad met de aapjes en gingen we terug naar de gids. Deze zat rustig zijn sigaretje te roken met andere gidsen en stuurde ons terug 'om nog maar wat foto's te nemen'. De kwaliteit van de gidsen laat hier de wensen over soms. Andere dieren dan oerang-oetangs en wat insecten hebben we ook niet gezien. De gids was wel creatief met het snijden het fruit tijdens onze eerste break, hij had alles mooi op bladeren gedecoreerd! De lunch werd ook in de jungle geserveerd. Alles was op voorhand gemaakt en het was zelfs heel lekker. Maar natuurlijk is er in de jungle geen bestek. Ik heb dus wat vals gespeeld en mijn kroepoek als lepel gebruikt, hé je moet inventief zijn! De agressieve Oerang-oetang Mina zijn we ook tegengekomen Natuurlijk is er ook een lieve versie "Jackie" die zijn we niet tegen gekomen… De wandeling was zeer vermoeiend, warm, zwaar, vochtig,... Naar het einde toe  hadden we ons bij een andere groep gevoegd die ook bij ons verbleef. Het was een toffe groep met toch wel weer 2 excentrieke Chinezen. De ene had een soort van watersandaal aan waar je alle tenen afzonderlijk moest insteken en de andere was gestart op flipflops en geëindigd op blote voeten... Tja, Chinezen zeker... Het parcours werd echt wel erg, sommige stukken naar beneden heb ik me moeten laten glijden, elke boom\plant\liaan moest ik me aan vasthouden. Plots schoof de Duitser achter mij uit en viel op mij, dat was even spannend! Op een ander moment hingen we met 6 mensen aan een liaan/wortel, of wat dan ook, om niet uit te glijden naar beneden. Jaja, dat laatste uurtje was om niet te vergeten. Zoiets had ik nog nooit gedaan en ik weet niet of ik direct nog de kans ga krijgen om het opnieuw te beleven. Maar dus eens het kamp bereikt snakte iedereen naar de verkoeling van de rivier! De "kamer verkennen" was snel gedaan. Een "tent" (uit bamboe gemaakt frame met plastieke dak), een matras en een slaapzakje van decatlhon-merk. Met z'n allen gingen we enthousiast het water in: verdomd koud, zoals te verwachten van rivierwater aan een waterval! Maar hé het was net zoals mijn douche dus ik ben het al gewend. Terug in het kamp was onze gids en de andere mannen bezig met het eten. Er lagen matjes klaar met thee zodat we alvast konden relaxen en genieten. Het eten was veel te veel maar verukkelijk! Ik ga me geen vragen stellen bij de hoeveelheid insecten die ik tijdterwijl binnen heb gespeeld, het was echt lekker eten. De plaatselijke hygiëne ga ik me ook geen vragen bij stellen... Het afwaswater, kookwater, theewater... kortom al het nodige water werd uit de rivier gehaald. Ja diezelfde rivier als waar we ons in gedouchd hebbem. De gids en de baas van het bedrijf waarmee ik geboekt heb, hebben me een spelletje geleerd met de kaarten. Omdat ze dachten dat ik ging verliezen hadden ze een verliezersregel ingevoerd: de winnaars mogen met houtskool een streep trekken op het gezicht van de verliezer! Ha! Ik heb maar 1 keer verloren, zij beide een keer of 3! Uiteindelijk zien je handen even vuil als hun gezicht... Maar het was een lange vermoeiende dag dus om 21.30 ging ik slapen... Dat was het plan. Elk half uur tot uur ben ik wakker geworden. Om 2u is het beginnen regenen en rond 4u kwam daar nog eens bliksem en donder bij! In een tentje is dat beangstigend maar als je bijna onder de blote hemel slaapt is dat nog eens zo erg!! 
Eindelijk was het ochtend! Met een lekker ontbijt, beetje chillen aan het kamp, fruit als tussendoortje en snelle lunch voor we vertrokken richting bewoonde wereld. Hoe we terug gaan: tubing! Banden aan elkaar vastgemaakt, inclusief onze rugzakken erop gemonteerd. Op de eerste band zat de baas, de gids zat bij mij en Doro in de middelste band en in de achterste zat de kok van dienst (ik vermoed ook een gids). Halverwege stapten de baas uit en ging de kok vooraan zitten en de gids achteraan, nog geen minuut later liep het ietswat mis! De stok (zo goed als het stuur) van de gids brak en we gingen recht op een rots af. Zowel kok als gids vielen van de banden af en Doro kon mij nog maar net in de band houden! Na enkele beangstende seconden gingen we even met de stroom mee richting een eilandje op de rivier en daar stopte onze tubingrit. We waren gestrand bij het verblijf van Doro. Enige minpuntje: de gids had een tas bij zich met zijn spullen in en die is in de chaos de rivier afgegaan. Ik vond het echt zonde voor hun, we hadden wel wat compassie. Ik ging met de gids richting startpunt en onderweg had een local zijn tas uit het water gered! Hij was zo blij en ik voelde me ook ineens opgelucht! Dan ben ik met de tuktuk naar de lodge gebracht. Speciaal en leuk ritje! Vooral met de koeien en dergelijke onderweg. Hoe simpel kan het leven zijn! Zalig. Wat nog zaliger is: mij kunnen douchen, propere kledij aandoen en mijn was doen! Ik ben en echt een gelukkig mens... Ahja en terug wifi hebben... Leuke berichtjes krijgen van het vriendje... Ja, dan ben ik pas echt gelukkig...!