Relax Yogyakarta

Vanochtend heb ik al wat langer kunnen slapen maar ben toch om 6u mijn bed uit gegaan, de reden was mijn treinrit die vertrok om 8.20. Het hostel lag op zo'n 800m van het station dus dat tripje heb ik te voet gedaan.  Op de weg naar het station lag ook het gemeentrhuis met een groot prak/rond punt ervoor. En hier had ik wel wat geluk! Blijkbaar zijn er vandaag festiviteiten en het rond punt was afgesloten op het gedeelte waar ik moest passeren. Wat mijn geluk dan is aangezien er geen voetpad is en Indonesiërs geen zwakke weggebruiker kennen. Ik keek mijn ogen uit en probeerde te achterhalen wa er te doen is. Iedereen liep er heel opgetut rond, mensen in uniform hielden de wacht, militairen bewaakten de straat, maar ik kon er niets van maken. Langs de andere kant was ik dan ook weer een bezienswaardigheid voor hun en viel ik nog harder op omdat ik als enige over straat liep, ik vraag me zelfs af of ik daar eigenlijk wel mocht wandelen. Handig was wel daar waar ik de drukke straat,die niet afgesloten was, moest oversteken hielden de militairen even het verkeer tegen voor me! Het is eens iets anders dan over te lopen met het risico op je eigen leven.
Nu viel mijn oog erop dat ik het verkeerde ticket had geboekt en voor een rit van 7.15u had ik toch graag wat extra luxe (vooral airco!). Dus ik heb me een nieuw ticker gekocht van 14,70€ bovenop mijn ticket van 8,25€. Net op tijd kreeg ik het in hert oog dat ik voor 75% een refund kon krijgen! Joepie!!! Dus ik heb 5,80€ weergekregen. Ik hou van het georganiseerde openbaar vervoer hier, dat is tenminste eerlijk voor iedereen.

In Yogyakarta stond de chauffeur van de hostel mij op te wachten, gratis pick up service zat bij in de prijs van 5€ per nacht met ontbijt, hiervoor kan ik niet gekloot zijn. In de hostel hing een gemoedelijke, relaxte en aangename sfeer, heel leuk. `s Avonds zijn we in een typisch restaurant iets gaan eten en weer had ik een verkeerde keuze gemaakt. De gerechten van mijn tafelgenoten zagen er lekkerder uit dan het mijne. Maar soit, het mijn was ook niet slecht, enkel een slechte gok gemaakt met het `pepertje` dat op mijn bord lag en ik wou proeven... dit was een chilipeper... auwtsch.

Ahja, mama en papa, iedereen verwacht hier een man als ze mijn naam lezen. De chauffeur was op zoek naar een man, overal waar ik incheck kijken ze eerst even vreemd, mensen vragen wat mijn naam in Belgie betekend... als je an zegt `niets`, dan kijken ze nog vreemder. Blijkbaar is de vrouwelijke versie van Indra `Indrawati`... Ok, toegeven, Indra klinkt beter.